به گزارش «نماینده»، ابوذر ندیمی در گفت‌وگو با خبرنگار «نماینده» در توضیح مناطق آزاد گفت: «مناطق آزاد در دنیا با هدف استفاده از فرصت‌های تجاری، بانکی و بیمه‌ای تعریف شده‌اند؛ بنابراین اگر بشود از فرصت‌هایی که در رابطه با مباحث مربوط به حوزۀ تفاوت با سرزمین اصلی وجود دارد، از مناطق آزاد استفاده کنیم به این معنی خواهد بود که مثلاً خواهیم توانست در مورد ورود و خروج خارجی‌ها یا سرمایه‌گذاری آنها، درصد سرمایه‌گذاری‌ها، مسائل مربوط به انتقال فناوری و دانش یا امکان صادرات بیشتر و نیز استفاده از منابع بانکی و بیمه‌ای خارجی اقدام کنیم.»
مشاور سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور افزود: «متأسفانه این موارد در مورد مناطق آزاد اجرا نشد. قرار بود مناطق آزاد پایانۀ صادراتی باشد؛ درصورتی‌که به‌دلیل عدم تعریف زیرساخت‌ها بیشتر این مناطق به پایانۀ واردات تبدیل شده‌اند. همچنین قرار بود در رابطه با تولید، این مناطق از تولیدات حمایت کنند.»
نمایندۀ سابق مجلس با بیان اینکه دربارۀ مناطق آزاد دولت به تعهدات زیرساختی خود عمل نکرد اظهار داشت: «متأسفانه دولت به تعهدات زیرساختی خود عمل نکرد و این امر باعث شد بخشی از زیرساخت‌ها ازجمله فرودگاه‌ها و کشتی‌رانی در مناطق آزاد به‌صورت ابتر باقی بماند. همچنین شرایط به سمتی رفت که خارجی‌ها رغبتی نسبت به سرمایه‌گذاری در این مناطق نداشتند، از سوی دیگر نیز سرمایه‌گذاران داخلی هم برای اینکه از معافیت مالیاتی برخوردار باشند به مناطق آزاد رفتند.»
وی تصریح کرد: «بخشی از واردات عملاً با تغییر برند صورت گرفت؛ یعنی اینکه به تولیدات داخلی فرصت دادند تا بتوانند خود را بازسازی کنند. بنابراین در مجموع می‌توان گفت آنچه در سرمایه‌گذاری بخش خصوصی صورت گرفت در راستای ضدیت با تولید داخلی بود.»
ندیمی در پاسخ به این سوال که آیا مناطق آزاد به حیاط خلوت دولت‌ها تبدیل شده‌اند اذعان کرد: «این جمله به مفهوم این است که هیئت‌مدیره و مسئولی از این جنس در این مناطق حضور دارند. با این نگاه می‌توان گفت شاید مناطق آزاد به حیاط خلوت دولت‌ها تعبیر شوند اما مناطق آزاد نقش آنچنانی در حمایت از دولت‌ها ندارند و بیشتر در رابطه با مسائل مربوط به حوزۀ سرمایه‌گذارانی قرار گرفت که قصد فرار مالیاتی دارند یا می‌خواهند اجناس خود را به نام برند خارجی وارد کشور کنند.»
مشاور سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور عنوان کرد: «افزایش مناطق آزاد خواست مردم همان مناطق و استان‌ها و البته سیاسیون است نه خواسته دولت‌ها، کمتر دولت به آن توجه می‌کند. فشار افراد سیاسی معمولی در رویکرد اقتصادی مناطق آزاد خیلی تأثیر داشته است. در هر سفر استانی دولت، انواع فشارها به دولت وارد شده تا چنین اتفاقی بیفتد؛ چراکه برای آنها هم فرصتی به‌حساب می‌آید که بتوانند از محل واردات و کول‌بری و انواع مباحث دیگر، برای خود تعاریف خاص و منابعی داشته باشند.»
وی افزود: «در شرایط کنونی که ما با مشکلات تحریمی روبه‌رو هستیم بودن یا نبودن مناطق آزاد تفاوتی ندارد چون موانع زیادی بر سر راه مناطق آزاد در داخل کشور وجود دارد. در حال حاضر باید به سمتی رفت که مناطق آزاد قابل نظارت باشند و طبق قانون تشکیل مناطق آزاد نماینده می‌تواند بر آن نظارت داشته باشد. مشکل عمدۀ مناطق آزاد در رویکرد این مناطق است که برخلاف فلسفۀ وجودی خود به‌جای حمایت از تولید و صادرکنندگان به رقیبی برای آنها تبدیل شده‌اند.»
ابوذر ندیمی در گفت‌وگو با خبرنگار «نماینده» در توضیح مناطق آزاد گفت: «مناطق آزاد در دنیا با هدف استفاده از فرصت‌های تجاری، بانکی و بیمه‌ای تعریف شده‌اند؛ بنابراین اگر بشود از فرصت‌هایی که در رابطه با مباحث مربوط به حوزۀ تفاوت با سرزمین اصلی وجود دارد، از مناطق آزاد استفاده کنیم به این معنی خواهد بود که مثلاً خواهیم توانست در مورد ورود و خروج خارجی‌ها یا سرمایه‌گذاری آنها، درصد سرمایه‌گذاری‌ها، مسائل مربوط به انتقال فناوری و دانش یا امکان صادرات بیشتر و نیز استفاده از منابع بانکی و بیمه‌ای خارجی اقدام کنیم.»
مشاور سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور افزود: «متأسفانه این موارد در مورد مناطق آزاد اجرا نشد. قرار بود مناطق آزاد پایانۀ صادراتی باشد؛ درصورتی‌که به‌دلیل عدم تعریف زیرساخت‌ها بیشتر این مناطق به پایانۀ واردات تبدیل شده‌اند. همچنین قرار بود در رابطه با تولید، این مناطق از تولیدات حمایت کنند.»
نمایندۀ سابق مجلس با بیان اینکه دربارۀ مناطق آزاد دولت به تعهدات زیرساختی خود عمل نکرد اظهار داشت: «متأسفانه دولت به تعهدات زیرساختی خود عمل نکرد و این امر باعث شد بخشی از زیرساخت‌ها ازجمله فرودگاه‌ها و کشتی‌رانی در مناطق آزاد به‌صورت ابتر باقی بماند. همچنین شرایط به سمتی رفت که خارجی‌ها رغبتی نسبت به سرمایه‌گذاری در این مناطق نداشتند، از سوی دیگر نیز سرمایه‌گذاران داخلی هم برای اینکه از معافیت مالیاتی برخوردار باشند به مناطق آزاد رفتند.»
وی تصریح کرد: «بخشی از واردات عملاً با تغییر برند صورت گرفت؛ یعنی اینکه به تولیدات داخلی فرصت دادند تا بتوانند خود را بازسازی کنند. بنابراین در مجموع می‌توان گفت آنچه در سرمایه‌گذاری بخش خصوصی صورت گرفت در راستای ضدیت با تولید داخلی بود.»
ندیمی در پاسخ به این سوال که آیا مناطق آزاد به حیاط خلوت دولت‌ها تبدیل شده‌اند اذعان کرد: «این جمله به مفهوم این است که هیئت‌مدیره و مسئولی از این جنس در این مناطق حضور دارند. با این نگاه می‌توان گفت شاید مناطق آزاد به حیاط خلوت دولت‌ها تعبیر شوند اما مناطق آزاد نقش آنچنانی در حمایت از دولت‌ها ندارند و بیشتر در رابطه با مسائل مربوط به حوزۀ سرمایه‌گذارانی قرار گرفت که قصد فرار مالیاتی دارند یا می‌خواهند اجناس خود را به نام برند خارجی وارد کشور کنند.»
مشاور سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور عنوان کرد: «افزایش مناطق آزاد خواست مردم همان مناطق و استان‌ها و البته سیاسیون است نه خواسته دولت‌ها، کمتر دولت به آن توجه می‌کند. فشار افراد سیاسی معمولی در رویکرد اقتصادی مناطق آزاد خیلی تأثیر داشته است. در هر سفر استانی دولت، انواع فشارها به دولت وارد شده تا چنین اتفاقی بیفتد؛ چراکه برای آنها هم فرصتی به‌حساب می‌آید که بتوانند از محل واردات و کول‌بری و انواع مباحث دیگر، برای خود تعاریف خاص و منابعی داشته باشند.»
وی افزود: «در شرایط کنونی که ما با مشکلات تحریمی روبه‌رو هستیم بودن یا نبودن مناطق آزاد تفاوتی ندارد چون موانع زیادی بر سر راه مناطق آزاد در داخل کشور وجود دارد. در حال حاضر باید به سمتی رفت که مناطق آزاد قابل نظارت باشند و طبق قانون تشکیل مناطق آزاد نماینده می‌تواند بر آن نظارت داشته باشد. مشکل عمدۀ مناطق آزاد در رویکرد این مناطق است که برخلاف فلسفۀ وجودی خود به‌جای حمایت از تولید و صادرکنندگان به رقیبی برای آنها تبدیل شده‌اند.»
نظر شما